PSYCHOTERAPIA

Wielu osobom przed pierwszą wizytą u psychoterapeuty towarzyszy pewien niepokój, różnego rodzaju obawy czy też wstyd. Nic dziwnego – w końcu mówienie zupełnie obcej osobie o swoich trudnościach nie jest ani łatwe, ani tym bardziej komfortowe. Jeśli odczuwasz którąś z tych emocji (lub może nawet wszystkie) wiedz, że: po pierwsze nie ma w tym nic dziwnego, po drugie wiele osób też tak ma, a po trzecie – już przed wizytą możesz zadbać o to, by obniżyć swój niepokój i obawy. W jaki sposób? Kluczem jest przygotowanie się do spotkania. Poniżej znajdziesz kilka wskazówek, jak to zrobić.

Podczas pierwszej wizyty psychoterapeuta będzie chciał Cię bliżej poznać, dowiedzieć się kim jesteś, ile masz lat, czym się na co dzień zajmujesz, może pytać o Twój aktualny kontekst życiowy (np. czy jesteś w związku, masz dzieci etc.). W dalszej kolejności zapyta Cię o powód Twojej wizyty, czyli o trudności z jakimi się zmagasz, a także o Twoje cele i oczekiwania. Warto już przed spotkaniem zastanowić się nad tymi kwestiami i spróbować sobie na nie szczerze odpowiedzieć.

Postaraj się znaleźć złoty środek – nie bądź zbyt ogólna, ale też nie rozwijaj zbyt mocno tego wątku na tym etapie (na pogłębienie zgłoszonych przez Ciebie trudności przyjdzie jeszcze czas). Np. sformułowanie „ciągle się wszystkim stresuję” może być dobrym punktem wyjścia, jednak wymaga doprecyzowania. Czym dokładnie się stresujesz? Pracą? Relacjami z innymi? Wychowywaniem dziecka? Odczuwaną samotnością? Jeśli odpowiedź brzmiałaby „stresuję się pracą”, to możesz spróbować ją jeszcze bardziej pogłębić – chodzi o relację z szefem/ szefową? O lęk przed oceną swojej pracy? A może odczuwasz wypalenie zawodowe i masz serdecznie dosyć swojej pracy? Pomyśl też o tym, od kiedy borykasz się ze wspomnianą trudnością i jakich sposobów zaradczych już próbowałaś? Ważne byłoby również zastanowienie się, w jakich sytuacjach najczęściej doświadczasz swoich trudności. Czy towarzyszą Ci cały czas, czy być może jesteś w stanie zaobserwować pewien schemat, kiedy się pojawiają (np. tylko rano).

To bardzo ważny punkt. Zastanów się, jaki efekt chcesz osiągnąć dzięki uczestniczeniu w terapii. Postaraj się być wobec siebie szczera i konkretna. Samo „chcę się lepiej czuć” będzie zbyt ogólne. Dla każdego z nas „lepiej się czuć” może oznaczać coś innego. Dla kogoś to będzie nauczenie się, jak być asertywnym, a dla innej osoby praca nad kontrolą złości. Co ważne – cel terapeutyczny musi być naprawdę Twój. Co to znaczy? Musi być zgodny z Twoimi wartościami. Jeśli ktoś przychodzi na terapię, by realizować cel partnera/ rodzica czy jeszcze kogoś innego, to taki cel będzie w terapii niemożliwy do osiągnięcia, a ponadto – będzie on mało motywujący (trudno się naprawdę utożsamić z nieswoimi celami). Kolejna ważna sprawa – cel musi być nie tylko Twój, ale musi też dotyczyć Ciebie. Co to oznacza? Że jeśli przychodzisz do psychoterapeuty, żeby np. walczyć z nałogiem partnera to tak naprawdę ten cel nie dotyczy Ciebie. Dotyczy Twojego partnera. Psychoterapeuta może z Tobą pracować tylko nad czymś, co dotyczy bezpośrednio Ciebie i na co Ty masz wpływ.

Kolejna istotna kwestia. Tu – jak poprzednio – warto być ze sobą w 100% szczerą. Terapia będzie miała sens i szansę na sukces tylko wtedy, jeśli naprawdę czujesz potrzebę i chęć pracy nad swoimi trudnościami. Wiedza, doświadczenie terapeuty, jego warsztat pracy dopiero w połączeniu z Twoją motywacją mogą dać oczekiwane rezultaty. Odpowiedz sobie na pytanie – czy moja motywacja jest wewnętrzna (ja sama chcę podjąć psychoterapię), czy może zewnętrzna („wysyła” mnie na nią partner/ rodzic/ ulegam presji społecznej). W przypadku motywacji zewnętrznej praca terapeutyczna może okazać się pozorna i nie da oczekiwanych rezultatów. Terapeuta, choćby nie wiadomo jak był mądry, ile miał dyplomów i lat doświadczenia, nie pomoże Ci, jeśli Ty sama nie będziesz chciała pracować nad zmianą i nie włożysz w to wysiłku.

Zapewne masz jakieś wyobrażenia czy potrzeby związane z potencjalną psychoterapią. Warto się nad nimi zastanowić jeszcze przed spotkaniem. Być może jesteś młodą mamą, która czasami potrzebuje przyjść na sesję z dzieckiem. Być może wyjeżdżasz w delegacje i czasami potrzebujesz spotkać się on-line. Może masz ograniczony czas na pracę terapeutyczną, bo za kilka miesięcy wyjeżdżasz na stypendium/ do pracy zagranicę. Oczywiście nie zawsze i nie wszystkie oczekiwania są możliwe do spełnienia, czasami nie pozwalają na to warunki, czasami jest to kwestia stylu i zasad pracy danego psychoterapeuty. Niemniej, warto powiedzieć o swoich preferencjach psychoterapeucie i je z nim omówić. Dzięki temu będziesz wiedziała, jak może wyglądać potencjalna współpraca i zastanowić się, czy Ci to odpowiada.

Mam nadzieję, że dzięki tej krótkiej liście kwestii do rozważenia, pierwsza wizyta u psychoterapeuty nie będzie już dla Ciebie mocno stresująca, a Ty poczujesz się pewniej i spokojniej. I pamiętaj o jednym – bądź z siebie dumna – robisz ważną rzecz dla siebie i swojego zdrowia psychicznego.
Powodzenia!